Piosenka ze śpiewnika utworów towarzyskich, biesiadnych, turystycznych. Zawiera elementy humorystyczne, towarzyszy spotkaniom także i weselnym, dlatego wiele zespołów włączyło ją do swego repertuaru. Starzy ludzie powiadali, Że chachary wyzdychali. A chachary żyją I gorzałę piją, […]
Piosenka w rytmie fokstrota, prawdopodobnie z poczatku XX wieku (1922), ze śpiewnika utworów towarzyskich, biesiadnych, weselnych, a nawet turystycznych. Istnieje kilka jej wersji, w tym także takich, które zawierają niecenzuralne wyrazy (wulgaryzmy). Towarzyszy często spotkaniom […]
Ciśniesz, jak stringi w pupie!
Wiersz z gatunku liryki refleksyjnej. Tematem jest portret mężczyzny. Stanowi poetyckie wyobrażenie ukochanego. Przedstawia wygląd zewnętrzny. Podmiot liryczny nie ujawnia się, ale to zakochana kobieta, prawdopodobnie sama poetka. Fascynuje ją jej mężczyzna. Odbiorcą jest sportretowany […]
Wiersz z gatunku sonetów (cztery strofy, pierwsza i druga czterowersowe, trzecia i czwarta trzywersowe.. Jego tematem są marzenia. Poeta zastosował symbole NIEBO raj eden kraina szczęśliwości RZEKA przeszkoda bariera coś do pokonania NAMIOTY miejsce odpoczynku […]
Wiersz z 1958 roku, ze zbioru „Dziewięć Muz”. Utwór ciągły. Zaliczany do gatunku liryki sytuacyjnej. Jest pewnego rodzaju żartem poetyckim. Poeta stworzył humorystyczny obraz uwolnienia Prometeusza. Wiemy, że Prometeusz odbywał karę za pomoc ludiom. Kiedy […]
Humorystyczna piosenka ze śpiewnika towarzyskiego, biesiadnego czy weselnego. Ważna jest w nim gra słów. Towarzyszy od lat różnym spotkaniom towarzyskim, budząc powszechną radość. Istnieje też wersja, gdzie słowa „panno Walerciu” zastąpione zostały „miła Walerciu”. Nie […]
Marek Nowakowski (2 kwietnia 1935, Warszawa – 16 maja 2014, Warszawa) Pisarz (prozaik), przedstawiciel małego realizmu, publicysta, scenarzysta. Prawnik z wykształcania. Przedstawiciel Pokolenia ’56, debiutował w „Nowej Kulturze”. Interesowała go tematyka ludzi z przestępczych peryferii […]
Nauczycielka oddaje dyktanda i pyta jednego z uczniów, dlaczego słowo smród piszemy przez „ó” zamknięte. Rezolutny drugoklasista odpowiada, że prawdopodobnie w obawie, by się nie wydostał na zewnątrz. Racja, smród to coś nieprzyjemnego!
Ruszyło ich pięciu do indywidualnej akcji (piłka nożna).
Copyright © 2024 | MH Magazine WordPress Theme by MH Themes
