Piosenka z kręgu pieśni Polski Walczącej. Autorem słów jest Donat Czerewacz, pseudonik „Sójka”, muzykę stworzył Jerzy Zakrzewski, psudonim „Linowski”. Początkowo powstał refren pieśni, a zwrotki następne powstawały w dość długim okresie czasu, całość była gotowa już po powstaniu. Ta powstańcza piosenka poświęcona jest żołnierzom bohaterskiego batalionu Szarych Szeregów „Zośka”.
Szare hełmy błyszczą stalą
Rytm podkutych nóg
Twardo dudni bruk
Hej, niech zmyka wróg!
To szturmowcy drogą walą
Śpiewa chłopców rój
W cekaemów i peemów wtór do boju
Zośko, Zosiu, hej, Zosieńko
Maszerować chodź, panienko
Przecież idziem w bój
W tan przy świście kul
Seryjką z peemu
W rytm tego refrenu
Wybijaj takt!
Cóż, że czasem kula draśnie
Cóż, że tryśnie krew?
Brzmi szturmowy śpiew
Nasz bojowy zew
A gdy który śmiercią zaśnie
To przyjemnych snów
Jutro może się spotkamy znów, kolego
Zośko, Zosiu, hej, Zosieńko
Łezkę z oka otrzyj ręką
Chociaż może padł
Ten, co serce skradł
Szturmowa to dola
Śmierć, nigdy niewola
Geesa los!
Hej, Zosieńko, hej, panienko
Na cóż próżne łzy?
Wszakże z naszej krwi
Wolne wstaną dni
I wdziejemy znów z piosenką
Panterkowy strój
I z zabawą, chociaż krwawą w bój, kochanie
Zośko, Zosiu, hej, Zosieńko
Weźmy wszyscy się pod rękę
W te radosne dni
Maj bzem będzie kwitł
Pójdziemy łanami
Tkanymi chabrami
Ty, ja i my!