Ton wypowiedzi pozwala nam określić stan psychiczny nadawcy i stopień ekspresji, język bowiem to świadome wyznanie przeżyć, refleksji, spostrzeżeń, dokonujące się w kontaktach międzyludzkich pod wpływem reakcji zewnętrznych. Przejawia się postawą, mimik.a mówiącego, barwą głosu, emocjonalnymi typami wyrazów, słowami nacechowanymi pozytywnie lub negatywnie.
|
Znaki stanów emocjonalnych
|
- wyrazy wypowiedziane, indeksy, oznaki,
- np. czuję ból, złość, pal go licho!, e, co tam!.
|
| Wyrazy motywowane |
- najczęściej przekleństwa czy obelgi,
- np. cholera, do diabła, jasny gwint, niech to gęś kopnie, bydlak, łachudra, świntuch, zolza.
|
| Znaki przyczyn emocji |
- określają stany emocjonalne i i ich przyczyny,
- np. do chrzanu, bryndza, klapa =jest źle, czuję przykrość,
- np. ale to cymbał = on jest głupi, „kopnięty” (zabarwienie ujemne).
|
| Sterowanie cudzymi emocjami |
- wypowiedź nacechowana emocjonalnie z próbą sterowania emocjami innych osób,
- „gotowy” w znaczeniu kompletnie pijany ze stwierdzeniem: Sądzę, że wiesz, że to źle!,
- np. „zabierz łapy”, niepożądane dotknięcie, zabarwione gniewem,
- „śmiej się z tego”, lekceważenie połączone z litością za łatwowierność.
|
| Znaki sterujące uczuciami z elementami emocji |
- drapnął mi to, świsnął, przykleiło mu się do rąk = ukradł, zabrał samowolnie.
|
| Znaki ekspresywne niemotywowane |
- ekspresywność bez emocjonalnego zaangażowania osobistego, np. taka sobie oferma, ofiara, przeciętniak,
- motywowane formalnie, np. było łyso, miękko, jako tako,
- motywowane znaczeniowo (skojarzeniowo, aluzyjnie), np. ululał się = urządził się.
|
| Znaczenie ogólne znaku językowego |
- wyraz, który coś nazywa,
- posiada własną postać dźwiękową lub graficzną (wyraz napisany),
- posiada stronę znaczeniową (semantyczną), treść tym znakiem wyrażoną.
|
