Najstarsza kielecka nekropolia usytuowana między ulicą ks. Piotra Ściegiennego oraz Zygmunta Kwasa. Dokładna data powstania nie jest znana, wskazuje się przedział czasowy 1801 – 1805. Był to teren ówczesnego folwarku biskupiego Psiarnia, upaństwowionego pod koniec XVIII wieku. Początkowo chowano tu ludzi różnych wyznań (katolików, ewangelików, wyznawców prawosławia czy unitów). Na cmentarzu znajdują się prochy uczestników wojen napoleońskich, powstań listopadowego, styczniowego czy członków AK. Cmentarz był kilkakrotnie powiększany, ostatecznie nastąpiło to w 1926 roku, kiedy utworzono cmentarz Piaski. Od 1980 roku Cmentarz Stary został wciągnięty do rejestru zabytków nieruchomych, ochroną objęty jest układ przestrzenny cmentarza oraz groby i kaplice powstałe przed 1939 rokiem oraz drzewa. Kwatery 4-14 podlegają ścisłej ochronie konserwatorskiej.
