Jeden z najstarszych polskich parków. Usytuowany w samym centrum miasta tuż obok Wzgórza Zamkowego (Katedralnego). Leży na powierzchni ok. 8 ha, z piękną główną aleją obsadzoną przede wszystkim kasztanowcami. Cały drzewostan to ok. 1300 drzew i krzewów, a oprócz wspomnianych kasztanowców są także: jesiony, lipy, klony, wiązy oraz robinie akacjowe. Niektóre z tych drzew mają swoje lata, dlatego rokrocznie przeprowadza się cięcia „lecznicze”, eliminując drzewa chore lub zagrażające ludziom. Leżący w zachodniej jego części zbiornik wodny ma ok. 1,1 ka. Zdobi go fontanna z ozdobnymi dyszami w kształcie ryb. Kiedyś była przy nim przystań i możliwość pływania po stawie. Dziś okupują go głownie ryby, kaczki i gołębie, których mnóstwo w kieleckim parku. W parku znajduje się plac centralny z muszlą koncertową, a także kilka pomników. Są to:
- figura św. Jana Nepomucena z XVIII wieku,
- pomnik Stanisława Staszica z 1905 roku,
- pomnik Stefana Żeromskiego z 1953 roku.
Przez park prowadzą szlaki turystyczne, w jego pobliżu, przy źródle Biruty, jest także rzeźba „Przysięga miłości” z 1973 roku, a niedaleko budynku PZU pomnik upamiętniający wydarzenie z 15 czerwca 1944 roku, jakim było wykonanie pod budynkiem Gestapo wyroku śmierci na Franzu Witku – szefie tutejszych konfidentów – przez żołnierzy Armii Krajowej dowodzonych przez ppor. Kazimierza Smolaka, pseudonim „Nurek”. Spacerując główną aleją można zobaczyć wieżę „Plotkarkę”, Pałac Tomasza Zielińskiego czy mury i strażnice dawnego więzienia (obecnie ,muzeum). Z parku można przejść na Wzgórze Zamkowe do OMPiO, Instytutu Designu, budo9wanego teatru dziecięcego i oczywiście kompleksu katedralnego (Pałacu Biskupów Krakowskich, przypałacowego ogrodu i Bazyliki Katedralnej).
