Zamek w Malborku to siedziba zakonu krzyżackiego (wielkich mistrzów od 1309 do 1457 roku), której budowa trwała od ok. 1280 do poł. XV wieku. Tak więc pierwszymi właścicielami był Zakon Szpitala Najświętszej Marii Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie, później zarządzali nim królowie polscy (1457–1772). Zamek w XVIII wieku przejęli Prusacy doprowadzając do jego dewastacji podczas przebudowy na koszary wojskowe. Renowację rozpoczęto w okresie międzywojennym, ale zakończono już po II wojnie światowej. Zamek usytuowany jest na prawym brzegu Nogatu i jest widoczny z daleka. Wybudowano go w stylu gotyckim, a przez okres użytkowania nadano mu charakter zamku rezydencyjno-obronnego. Obecnie jest to kompleks muzealny (Muzeum Zamkowe w Malborku). W 1997 roku wpisano cały kompleks na Listę światowego dziedzictwa UNESCO.
