Obok literatury romantyzm najpełniej rozwinął się w sztuce.
- Ojczyzną muzyki romantycznej stały się Niemcy, z jej prekursorem Ludwigiem van Beethovenem (1770-1827), autorem licznych koncertów, uwertur poematów symfonicznych, pieśni i dziewięciu monumentalnych symfonii, którymi to utworami zrewolucjonizował muzykę, wprowadzając do niej gwałtowność uczuć i nastrojów,
- Ogromne znaczenie w okresie romantyzmu zyskała opera, wywodząca się z tradycyjnej włoskie opery, narodziła się w Niemczech, a rozwinęła we Francji, jej najwybitniejszym przedstawicielem był Karol Maria Weber (1786-1826), autor „Wolnego strzelca” (1826), a także „Oberona” (1826), opartego na „Snu nocy letniej” Szekspira.
- Twórcą tzw. „wielkiej opery” we Francji i Niemczech, charakteryzującej się patosem, wielkimi chórami i ariami był niemiecki kompozytor Giacomo Meyerbeer (1791-1864), właściwie nazywający się Jacob Liebmann Beer, autor „Roberta Diabła” (1831), „Hugonotów” (1836), „Afrykanki” (1863),
- Inni wybitni twórcy tego okresu to: Franz Schubert (1797-1828), Feliks Mendelssohn-Bartholdy (1809-1847), Robert Schumann (1810-1856),a także Richard Wagner (1813-1883), autor „Holendra tułacza” (1841), a także uwertury „Polonia” (1836),
- We Włoszech zachwyt budził skrzypek, twórca koncertów, utworów gitarowych, kaprysów i wariacji Niccolo Paganini (1780-1840),
- Popularnością cieszył się Węgier Ferenc Liszt (1811-1886), pianista, autor rapsodii węgierskich, poematów symfonicznych, wiążących literaturę z muzyką,
- We Francji czołowym muzykiem tego okresu był Hector Berlioz (1803-1869), tworzący muzykę obrazującą konkretne treści, przeżycia, a nawet wątki epicko-narracyjne, np. „Symfonię fantastyczną” (1830), „Potępienie Fausta” (1846) ze słynny marszem Rakoczego,
- Twórcami polskiej opery był Karol Kurpiński (1785-1857), kompozytor muzyki do oper np. „Jadwiga królowa Polski”(1814), „Zabobon, czyli Krakowiacy i Górale” (1816), baletu „Wesele w Ojcowie” (1823), a także pieśni powstańczych, np. „Warszawianki”, „Mazura Chłopickiego”, „Polak nie sługa”.
- Twórcą polskiej opery narodowej, opartej na motywach narodowych był Stanisław Moniuszko (1819-1872), autor takich dzieł , jak „Halka” (1848), „Hrabina” (1860), „Straszny dwór” (1863), Moniuszko stworzył także polską lirykę pieśniową „Śpiewniki domowe”,
- Najwybitniejszym twórcą polskiej muzyki romantycznej był Fryderyk Szopen (1810-1849), tworzący muzykę narodową, emocjonalną, nastrojową, o bogatej melodyce, zróżnicowaniu rytmicznym i w wielu rozmaitych gatunkach.
