Jerzy [patron chrześcijański]

  • Urodził się w Kapadocji, w pobożnej rodzinie chrześcijańskiej, w III wieku.
  • Wstąpił na służbę do legionów rzymskich.
  • Solidnie i sumiennie wykonywał swoje obowiązki, dlatego szybko awansował.
  • Jako bardzo młody człowiek został dowódcą legionu.
  • Zrezygnował ze swego stanowiska, kiedy nasiliły się prześladowania chrześcijan za czasów panowania cesarza Dioklecjana.
  • Majątek rozdał biednym i wdał się w polemikę z cesarzem.
  • Odpierał zarzuty stawiane chrześcijanom, ale niestety bezskutecznie.
  • Cesarz kazał go wtrącić do więzienia, gdzie przebywał przez 7 last poddawany ciężkim torturom.
  • W 304 roku skazał go na ścięcie toporem.
  • Święty Jerzy jest postacią popularną w Kościele Wschodnim.
  • Nazwa kopiejki pochodzi od umieszczanego kiedyś na rewersie wizerunku św. Jerzego na koniu z popią w ręku, a w języku rosyjskim rycerz z kopią to kopiejnik.

  • Imię Jerzy pochodzi od greckiego georgos = rolnik.
  • Święty Jerzy jest patronem:
    • żołnierzy,
    • rycerzy,
    • rusznikarzy,
    • kawalerzystów,
    • harcerzy,
    • skautów,
    • wszystkich ludzi mających związek z bronią.
  • Proszą go o wstawiennictwo chorzy:
    • na dolegliwości skórne,
    • ukąszeni przez żmiję.
  • Proszony jest o pomoc w przypadku epidemii.
  • Dzień św. Jerzego to 23 kwietnia.

[na podstawie Słownika patronów chrześcijańskich, Janiny Kryńskiej]