John Keats
( 31 października 1795, Moorgate, London, Wielka Brytania – 23 lutego 1821, Rzym, Włochy)
Poeta angielski, przedstawiciel romantyzmu angielskiego.
Był silnie związany z poetyką klasyczną.
W swojej twórczości łączył uczuciowość z rozbudowanymi opisami wrażeń zmysłowych. Uważał, że w poezji konieczne jest dążenie do „przebicia się przez półprzejrzyste zasłony, jakie między człowiekiem a realnością zawiesza stan emocjonalny, chwilowe złudzenie lub bardziej zakorzeniony przesąd lub stereotyp”.
Jego „Oda do melancholii” akceptuje ból, smutek, cierpienie, których człowiek doznaje w świecie zewnętrznym, która należy przyjąć i wcale od niej nie uciekać i nie szukać ulgi w zapomnieniu, bo może ona, mimo wszystko, być źródłem piękna.
Nazywany w Anglii poetą poetów, jednak niedoceniany za życia i atakowany przez krytykę literacką.
Sławę zyskał dopiero pośmiertnie, wywierając wpływ na następne pokolenie poetów.