- Żył na przełomie II i III wieku.
- Znamy jego postać z przekazów ustnych i legend.
- Urodził się w Kananie w rodzinie pogańskiej.
- Rodzice nadali mu imię Reprobus, co oznaczało „odrażający, brzydki i straszny”.
- Prawdopodobnie był olbrzymi, miał dużą niekształtną głowę, przypominającą psi łeb.
- Odznaczał si e wyjątkową siłą.
- Zaciągnął się na służbę do króla swego kraju.
- Przekonał się, że jego król boi się Szatana, a Szatan boi się Chrystusa.
- Zaczął poznawać nauki Chrystusa i przyjął chrzest.
- Osiadł na Jordanem i przenosił ludzi przez rzekę.
- Pewnego razu przeniósł samego Chrystusa i otrzymał imię Christoporos, co oznacza „niosący Chrystusa”.
- Chrystus zmienił jego wygląd na „normalny”.
- Około 250 roku Krzysztof trafił do więzienia, ale ze względu na jego siłę nie poddano go torturom.
- Nie zabiły go także strzały, dlatego ścięto mu głowę.
- Święty Krzysztof jest patronem:
- podróżnych,
- pielgrzymów,
- przewodników,
- flisaków,
- marynarzy,
- woźniców,
- żeglarzy,
- biegaczy, górników,
- introligatorów,
- kapeluszników,
- stolarzy,
- cieślów,
- poszukiwaczy skarbów,
- sprzedawców owoców,
- ogrodników,
- dzieci.
- W dzisiejszych czasach do katalogu podopiecznych dodano:
- opiekę nad kierowcami,
- drogi górskie,
- twierdze i fortece.
- Św. Krzysztof wzywany jest także w przypadkach:
- nagłej śmierci,
- zarazy,
- dżumy,
- chorób oczu,
- bólu zębów i ran,
- zagrożenia pożarem lub powodzią, suszem, gradem i niepogodą.
- Legenda głosi, że kto spojrzy na wizerunek św. Krzysztofa rano – będzie bezpieczny do wieczora.
- Dzień św. Krzysztofa to 25 lipca.
[na podstawie Słownika patronów chrześcijańskich, Janiny Kryńskiej]