Łucja [patronka chrześcijańska]

  • Urodziła się w 283 roku w Syrakuzach na Sycylii.
  • Pochodziła ze znamienitej rodziny.
  • Była zaręczona, ale nie chciała zamążpójścia.
  • Złożyła śluby dozgonnej czystości.
  • Wznosiła modlitwy o odroczenie śluby i jej prośby zostały wysłuchane.
  • Kiedy jej matka zachorowała udały się do cudownego grobu św. Agaty i tam dowiedziała się, że zginie męczeńską śmiercią za wiarę.
  • Łucja rozdała majątek biednym, wyłupiła sobie oczy, by zniechęcić narzeczonego do ślubu, ale w cudowny sposób je odzyskała.
  • Z rozkazu Dioklecjana została aresztowana i poddana torturom, a doniósł na nią niedoszły małżonek.
  • Została ścięta w 304 roku.

  • Święta Łucja jest patronką:
    • niewidomych,
    • chorych dzieci,
    • skruszonych prostytutek,
    • szwaczek,
    • tkaczy,
    • wytwórców noży,
    • producentów lamp,
    • producentów świec,
    • woźniców,
    • tapicerów,
    • woźnych,
    • służących,
    • adwokatów.
  • Wzywana jest też w razie:
    • bólu gardła,
    • chorób oczu,
    • zakażeń,
    • krwotoku,
    • biegunki.
  • Imię Łucja pochodzi od łacińskiego słowa lucius = urodzony o świcie.
  • Dzień św. Łucji to 13 grudnia.

[na podstawie Słownika patronów chrześcijańskich, Janiny Kryńskiej]