- Żyła w Rzymie w III wieku i była diakonisą.
- Była sierotą, ale posiadała duży majątek odziedziczony po rodzicach.
- Wspomagała wiec ubogich.
- O jej rękę starał się cesarz Aleksander Sewer, ale Martyna odrzuciła jego awanse.
- Z zemsty oskarżył ją, że jest chrześcijanką i skazał na śmierć.
- Jednak wyrok okazał się trudny do wykonania.
- Martynę rzucono wygłodniałym lwom, które jej nie zagryzły tylko łasiły się do jej rąk.
- Następnie postanowiono ją spalić, ale kiedy ułożono ją na stosie i podpalono spadł rzęsisty deszcz, który zgasił ogień.
- Cesarz postanowił ją ściąć.
- Imię Martyna to żeński odpowiednik Marcina.
- Dzień św. Martyny to 30 stycznia.
[na podstawie Słownika patronów chrześcijańskich, Janiny Kryńskiej]