Monika [patronka chrześcijańska]

  • Urodziła się około 332 roku na terenie dzisiejszej Algierii.
  • Pochodziła z rodziny chrześcijańskiej.
  • Wydana została za mąż za poganina, człowieka niezrównoważonego i popędliwego.
  • Monika swą dobrocią i łagodnością przekonała go do przyjęcia chrztu.
  • W wieku 22 lat urodziła swego pierwszego syna – późniejszego św. Augustyna.
  • Później miała jeszcze dwoje dzieci, córkę i syna.
  • Mąż Moniki zmarł w 371 roku i rozpoczął się dla niej trudny wdowi czas.
  • Pierworodny syn wdał się w ojca i prowadził swawolne życie.
  • Monika modliła się o zmianę zachowania syna i stało się to w momencie jego spotkania ze św. Ambrożym.
  • Pod jego wpływem przyjął chrzest w Mediolanie.
  • Monika zmarła w drodze około 387 roku nas febrę.

  • Istnieją 2 teorie co do pochodzenia imienia”
    • jedna, że imię wywodzi się od łacińskiego słowa monica = jedynaczka, jedyna,
    • druga dowodzi, że imię pochodzi również od słowa łacińskiego monachus = mnich , zakonnik.
  • Święta Monika jest patronką:
    • kobiet chrześcijańskich, matek, wdów,
    • kobiet zamężnych, tych, które przeżywają kłopoty małżeńskie i żyją w nieudanych związkach,
    • kobiet, które zawiodły się na dzieciach lub mają z nimi kłopoty,
    • kobiet będących ofiarami cudzołóstwa, alkoholizmu, złorzeczeń i oszczerstw,
    • w modlitwach do niej wierni proszą o ratowanie duszy dziecka lub męża.
  • Dzień św. Moniki to 27 sierpnia.

[na podstawie Słownika patronów chrześcijańskich, Janiny Kryńskiej]