Herbata jest napojem znanym od wieków (zajmuje drugie miejsce na świecie w spożyciu, tuż po wodzie). Ten specyficzny napar przyrządzany jest z liści oraz pąków roślin różnych gatunków hodowanych przede wszystkim w Azji oraz Ameryce Południowej. Polska nazwa tego napoju stanowi pewnego rodzaju „zbitkę wyrazową” mającą korzenie łacińskie, pierwsza część „herba”, oznacza zioło, druga „-thea” odnosi się do chińskiej nazwy rośliny. Jej pisownia jest ściśle z tymi słowami powiązana, więc nie ma mowy o zapisie zaproponowanym przed laty przez chrześcijańskich właścicieli lokalu. Wiara nie wymaga aż takich poświęceń ortograficznych!
