Teofil [patron chrześcijański]

  • Żył w bardzo niespokojnych czasach w Cesarstwie Bizantyjskim.
  • Teofil był dowódcą garnizonu na jednej z greckich wysp.
  • Systematycznie walczył z kolejnymi najazdami arabskimi.
  • Także bułgarskie państwo nękało ziemie cesarstwa wschodniego.
  • Około 785 roku Teofil został dowódcą bizantyjskiej floty morskiej.
  • Wojska arabskie stosowały pirackie metody walki.
  • Jedna z takich potyczek zakończyła się klęską floty Teofila, a on sam trafił do niewoli muzułmańskiej.
  • Okrutny kalif  Hanun-el-Raszyd nakłaniał go na przejście na islam, ale Teofil się nie ugiął mimo tortur.
  • Karą było oddanie Teofila fanatycznemu tłumowi, który rozszarpał go żywcem.

  • Imię Teofil wywodzi się od greckich słów theo = bóg i philos = miły.
  • Polskim odpowiednikiem tego imienia jest Bogumił.
  • Dzień św. Teofila – 30 stycznia.

[na podstawie Słownika patronów chrześcijańskich, Janiny Kryńskiej]