Książka jest beletryzowanym fragmentem biografii polskiego papieża Karola Wojtyły. Obejmuje 13 lat, okres od 1946 do 1959 roku. Dat w utworze jest naprawdę wiele, a najważniejsze z nich to:
- 1956 – protesty robotników w Poznaniu, stłumione prze władze,
- 1956 (26 sierpnia) – odnowienie Ślubów Jasnogórskich, zawierzenie Polski Matce Boskiej,
- 1958 – otrzymanie przez Karola Wojtyłę godności biskupa pomocniczego arcybiskupa Eugeniusza Baziaka.
Miejsca akcji:
- Rzym (miejsce studiów Wojtyły),
- Francja, Holandia, Belgia (Kraje odwiedzane ze Stanisławem Starowieyskim, w czasie wakacji, po I roku studiów, próby poznania tamtejszych duszpasterzy i sposobu ich pracy),
- Polska – Niegowić (pierwsza po studiach parafia Karola Wojtyły),
- Kraków,
- Szlaki turystyczne w Tatrach, Gorcach, Beskidach, Bieszczadach.
Plan wydarzeń:
- Studia w Rzymie (Rzymski Uniwersytet Dominikański, Angelicum, praca dr na temat” „Nauka o wierze wg św. Jana od |Krzyża”)
- Praca wikarego w parafii w Niegowici pod Krakowem.
- Duszpasterstwo akademickie w parafii św. Floriana.
- Przyjaźnie ze studentami i wspólne górskie wyprawy.
- Represje ze strony władz komunistycznych.
- Wykłady etyki na KUL-u.
- Publikacje artykułów w „Tygodniku Powszechnym”.
- Otrzymanie nominacji na biskupa pomocniczego.
- Ogłoszenie Soboru Powszechnego przez papieża Jana XXIII.