Balzac de Honoré

Honoré de Balzac

(20 maja 1799, Tours, Francja – 18 sierpnia 1850, Paryż, Francja)

Powieściopisarz francuski.
Pochodził z rodziny, która otrzymała tytuł szlachecki w okresie rewolucji francuskiej.
Rozpoczął studia prawnicze na Sorbonie, chciał jednak prowadzić własne wydawnictwo i drukarnię, dlatego przerwał studia. Nie był dobrym ekonomistą, bo interes nie wypalił, za to długi ciągnęły sie za nim przez całe życie.
Autor monumentalnego cyklu powieściowego „Komedia ludzka” (1829-1847), liczącego 130 powieści i opowiadań, do którego należy „Ojciec Goriot (1835).
W cyklu tych powieści Balzac  sportretował społeczeństwo francuskie pierwszej połowy XIX wieku.  Pisarz zastosował metodą realistyczną, utwory obfitują w wiele szczegóły, a historie  bohaterów  rozgrywają się w konkretnych okolicznościach, narrator jest trzecioosobowy, wszechwiedzący, oceniający postępowanie bohaterów.   W utworach poruszana jest ówczesna problematyka, m. in. dominująca  rola pieniądza, decydującego o pozycji społecznej, jak i relacjach międzyludzkich.
Jego żoną była Polka, Ewelina Hańska, którą poślubił (1850) po kilkuletnich staraniach o zgodę na małżeństwo, niestety w tym samym roku zmarł.
Podsumowując:
  • przedstawiciel realizmu,
  • wierne odtwarzanie rzeczywistości,
  • obiektywizm,
  • szczegółowość opisu.