“Muza” Jana Kochanowskiego

  • Pieśń „Muza” określana jest jako manifest poetycki Kochanowskiego,
  • Jej powstanie datuje się na rok około 1567,
  • Należy zauważyć elementy autobiograficzne, a nawet autotematyczne (Kochanowski opowiada o własnych ambicjach artystycznych,  dążeniu do doskonałości, zarówno w życiu codziennym, jak i poezji),
  • Wśród przywołanych antycznych postaci jest i protektor i przyjaciel Kochanowskiego- Piotr Myszkowski,
  • Kochanowski manifestuje wewnętrzną niezależność, tj. niezależność duchową,
  • Z pewnym dystansem patrzy na hierarchię uznawanych wartości i mierzenie sukcesu poprzez złoto,
  • Świadomie dystansuje się również od przepychu i dworskiego życia,
  • Deklaruje rezygnację z rywalizacji na płaszczyźnie literackiej,
  • Wybiera życie w świecie kultury, co determinuje postawa humanistyczna.


Deklaracja postawy życiowej jest jakby skutkiem tradycji i poczucia łączności duchowej ze światem poprzedników (bogów greckich, bohaterów z mitologii, starożytnych twórców, filozofów, a nawet antropomorfizowanych cechy charakteru, np. zazdrości z dokonań) oraz postrzeganiu własnych dokonań literackich jako cząstki wielkiego, boskiego dzieła.


Budowa pieśni:

  • wierszem ciągłym,
  • sylabiczny jedenastozgłoskowiec,
  • średniówka po siódmej sylabie (układ 7+6),
  • zastosowanie przerzutni,
  • rozbicie wersu na mniejsze odcinki zdaniowe,
  • pytania retoryczne, wykrzyknikowe,
  • mowa niezależna (przytoczenie wypowiedzi Zazdrości)
  • zastosowanie wszystkich tych elementów niweluje monotonię.