CHARAKTERYSTYCZNE TENDENCJE WSPÓŁCZESNEGO DRAMATU
- niwelacja (zatarcie) różnic gatunkowych,
- przewaga kreacjonizmu nad realizmem, czego dowodem stała się groteska, parabola, absurd i otwarta kompozycja,
- redukcja do minimum akcji,
- nawiązywanie do różnych stylów, bez łączenia ich w spójną całość (eklektyzm – polifonia form, technika kolażu).
ETAPY POWOJENNEJ TWÓRCZOŚCI DRAMATYCZNEJ
(według Eustachiewicza)
OKRES | WYZNACZNIK | PRZYKŁADY |
1945-1948 | chaotyczna spontaniczność | “Dwa teatry” J. Szaniawskiego |
1946-1955 | programowa dominacja realizmu socjalistycznego | “Niemcy” L. Kruczkowskiego |
1956-1959 | poszukiwanie nowych wartości | “Ślub” W. Gombrowicza, “Tango” S. Mrożka |
1960-1967 | czas pluralizmu tematycznego | “Kartoteka” T. Różewicza |
1968-1980 | zwrot w kierunku polskich tradycji barokowych, romantycznych i neoromantycznych | “Rzecz listopadowa” E. Brylla |