“Poezja” -to wiersz mający charakter programu poetyckiego.
Broniewski zestawia trzy tradycje literackie:
- świat uczuć i symboli poezji romantycznej, z typowymi rekwizytami: bielą, szeptem, księżycem, jaśminem, deszczem i srebrnym snem.
- Poeta odrzuca ten typ sentymentalno-uspokajającej liryki, a przywołuje kolejną – poezję tyrtejską. Ona to jedynie potrafi przypiąć “skrzydła do ramion”, “bić pieśnią”.
- Towarzyszy jej trzeci typ – poezja rewolucyjna. Jej rekwizyty to: rozwiany w walce sztandar, “harfa z żył”, prosty śpiew i pochodnia “słowa powszedniego chleba”. Te właśnie dwa ostatnie typy twórczości potrzebne są we współczesnym świecie.