Święty Tomasz z Akwinu
(1225-1274)
Wielki myśliciel i filozof średniowiecza, członek zakonu dominikanów, filozof, który wpłynął na kształt myśli późnego średniowiecza i teologię katolicką.
Pochodził z bogatej rodziny, studiował sztuki wyzwolone na uniwersytecie w Neapolu, porzucił jednak benedyktynów (zakon znajdował się na Monte Cassino, a umieścili go tam rodzice, gdy miał zaledwie 5 lat, ponieważ nie mógł dziedziczyć majątku jak siódmy syn) i przyłączył się do dominikanów, co wywołało złość rodziny i uwięzienie go. Mimo to Tomasz wytrwał w swoim zamiarze bycia dominikaninem. Studiował w Paryżu (był tam także wykładowcą) i Kolonii, gdzie uzyskał stopień bakałarza biblijnego. W 1256 został magistrem teologii, później pracował jako nauczyciel szkół dominikańskich. Po śmierci otrzymał tytuł doctor angelicus (doktor anielski).
Analizując myśli Arystotelesa św. Tomasz twierdził, że bytami, o których możemy coś powiedzieć pewnego są po prostu konkretne rzeczy. Dotrzeć do nich można za pomocą zmysłów.
Twierdził, że do Boga zaś można dotrzeć poprzez wiarę i rozum i nie ma między nimi sprzeczności, skoro obie prowadza do prawdy, zaś prawda do Boga. Podkreślał, że byt stworzony przez Boga jest w całości doskonały, dlatego nie należy lekceważyć materii ani ciała, bowiem wraz z duszą stanowią jedność. Uważał, że byty należy postrzegać zależnie od ich pozycji w hierarchii doskonałości.
Św. Tomasz wskazywał, że świat jest uporządkowany, zgodnie z zamierzeniami Boga, człowiek zaś zostanie osądzony kiedyś przez Boga według zasad doskonałej sprawiedliwości, każdy bowiem odpowiada za swe czyny, a zło zawsze będzie surowo karane, dobro natomiast otworzy człowiekowi bramy wiecznego zbawienia.
A poglądy dotyczące kobiet bulwersują (znalezione na Fb)
