ARYSTOKRACJA |
Zygmunt Korczyński |
- Syn legendarnego w okolicy Andrzeja Korczyńskiego, wychowany na kosmopolitę i lekkoducha.
- Człowiek słaby i pozbawiony moralności.
- Ożeniony z bogatą i uwielbiającą go panną Klotyldą, szybko znudził się żoną i pragnie nawiązać romans z Justyną.
|
Teofil Różyc |
- Kuzyn sąsiadów Korczyńskich, Kirłów.
- Posiadacz zrujnowanego, ale jeszcze znacznego majątku, człowiek zdegenerowany (morfinista), który w małżeństwie z Justyną upatruje odmiany życia.
|
DWÓR |
Benedykt Korczyński |
- Właściciel Korczyna, dzielny, wiecznie zapracowany gospodarz.
- Zbyt jednak dosłownie traktujący patriotyczny nakaz utrzymania dobrze prosperującego majątku w polskich rękach.
- Zapomina bowiem o niemniej ważnym obowiązku wspomagania aktywności Polaków o niższym statusie społecznym (konflikt z zaściankiem).
|
Emilia Korczyńska |
- Żona Benedykta, neurotyczna, rozkapryszona piękność, nękana chorobami prawdziwymi i urojonymi.
- Żyje w izolowanym świecie dwu pokoi, które urządziła w stylu sentymentalnym i wypełniła bibelotami i romansami.
- Kontaktuje się wyłącznie z damą do towarzystwa, panną Teresą.
- Z życiem dworu i pracą nie chce mieć nic wspólnego.
|
Witold Korczyński |
- Syn właścicieli Korczyna.
- Młody, postępowy szlachcic pełen pozytywistycznych ideałów.
- Krytykuje ojca, pragnąc wprowadzić wiele zmian w zarządzanym majątku, a także obwinia go o zaostrzenie konfliktu z zaściankiem.
- Poproszony na weselu Elżuni Bohatyrowiczówny o wstawiennictwo w związku z przegraniem przez zaścianek procesu, dzięki swemu zaangażowaniu przyczynia się do zakończenia sporu.
|
Justyna Orzelska |
- Piękna, dumna i mądra, ale niestety niemajętna panna.
- Jest rezydentką w domu wujostwa Korczyńskich.
- Ojciec Justyny, to zdziwaczały i zdziecinniały starszy pan. Zajmuje się tylko grą na skrzypcach i jedzeniem.
- Do Justyny zalecał się niegdyś Zygmunt Korczyński, ale presja środowiska udaremniła mezalians.
- Dziewczyna bardzo boleśnie przeżyła zawód miłosny, odczuwa swą samotność i bezsens życia “na łaskawym chlebie”.
- Przypadkiem poznany Jan Bohatyrowicz budzi jej zainteresowanie, a coraz częstsze wizyty w zaścianku zbliżają młodych ku sobie.
- W czasie wizyty na mogile powstańczej stryj Jana, Anzelm, opowiada jej dzieje swojej miłości do Marty Korczyńskiej, siostry Benedykta, nie wspomina jednak o powodach rozstania.
- Ta spytana, wyznaje, że bała się pracy, a także wstydu, jaki przeżywała, gdy dwór wyśmiewał się z jej “chłopskiego amanta”.
- Mądra dziewczyna przyjmuje oświadczyny Jana, a odrzuca umizgi Różyca.
- Opuszcza dwór i odprowadzana przez wuja, kieruje się ku zagrodzie Jana.
|
ZAŚCIANEK |
Jan i Cecylia |
- Protoplaści rodu Bohatyrowiczów.
- On chłop, ona szlachcianka, którzy pobrali się, osiedli w puszczy, wykarczowali ją i na jej miejscu wraz z dziećmi i ich rodzinami założyli osadę.
- Olśniony ich pracowitością i odwagą król Zygmunt August nadal im herb, uczynił szlachtą.
|
Anzelm Bohatyrowicz |
- Syn Szymona Bohatyrowicza, brat Jerzego, stryj Janka Bohatyrowicza.
- Uczestnik powstania styczniowego.
- W młodości łączyło go gorące uczucie z Martą Korczyńską, która jednak lękając się opinii środowiska i ciężkiej pracy odrzuciła jego oświadczyny.
- Anzelm klęskę powstania i niepowodzenie osobiste ciężko odchorował.
- Obawia się zgromadzeń, unika kłótni, troszczy się o grób Jana i Cecylii.
|
Jan Bohatyrowicz |
- Syn Jerzego Bohatyrowicza, bratanek Anzelma.
- Wychowuje przyrodnią siostrę Antolkę i pomaga prowadzić gospodarstwo Anzelmowi.
- Jest pracowity, pięknie śpiewa.
- Od dawna milcząco zakochany w Justynie, wprowadza ją w świat prostych, ale pozytywnych wartości.
|