Jakub Ludwig Karl Grimm Wilhelm Karl Grimm
(4 stycznia 1785, Hanau, Niemcy – 20 września 1863, Berlin, Niemcy) (24 lutego 1786, Hanau, Niemcy- 16 grudnia 1859, Berlin, Niemcy)
Niemieccy bajkopisarze i naukowcy.
Ich ojciec był prawnikiem i synowie – idąc w jego ślady – wstąpili na uniwersytet z zamiarem zrobienia kariery urzędników państwowych.
Obaj bracia zostali filologami, Jakub, profesor uniwersytetów w Getyndze i Berlinie – napisał czterotomową „Gramatykę niemiecką” (1819-1837), a także wspólnie z bratem Wilhelmem stworzył „Słownik języka niemieckiego” (1852)
Pracując nad tymi dziełami bracia sięgnęli do baśni, pieśni i wierszy przekazywanych ustnie. Z ich punktu widzenia opowieści te mogły dostarczyć wielu cennych informacji o budowie i rozwoju języka niemieckiego.
Pracowicie zapisywali zasłyszane historie, ulegając ich urokowi. Postanowili ocalić je przed zapomnieniem i wydać książkę z baśniami. Utrzymywali, że są to wierne zapisy bajarzy, choć w rzeczywistości opracowali je bardzo starannie, nadając im artystyczny wyraz. W latach 1812-1815 ukazało się w dwóch tomach około 200 baśni.
Baśnie Grimmów zyskały ogromną popularność, zwłaszcza wśród dzieci, przetłumaczono je na wiele języków, w Polsce ukazały się po raz pierwszy w 1895 roku, później były wielokrotnie wznawiane.