Fiodor Michajłowicz Dostojewski
(11 listopada 1821, Moskwa, Rosja – 9 lutego 1881, Petersburg, Rosja)
Rosyjski pisarz i myśliciel.
Absolwent wojskowej szkoły inżynieryjnej w Petersburgu.
Uznawany za mistrza realistycznej prozy psychologicznej.
Określany najwybitniejszym autorem literatury rosyjskiej.
Nazywany przez świat uosobieniem „rosyjskiej duszy”.
Zaczynał jako tłumacz literatury francuskiej (np. Balzaca).
Podejmował tematy walki dobra ze złem czającym się wszędzie. W swych utworach przedstawiał mroczną stronę ludzkiej natury.
Sławę przyniosła mu powieści „Zbrodnia i kara” oraz „Idiota”.
Solidaryzował się z pietraszewcami, zwolennikami socjalizmu utopijnego, został za to aresztowany i w 1849 roku skazany na karę śmierci, którą zmieniono na czteroletnie zesłanie na Syberię i katorżniczą pracę.
Najważniejsze utwory to:
- „Zbrodnia i kara”,
- „Idiota”,
- „Bracia Karamazow”,
- „Biesy”,
- „Białe noce”,
- „Wspomnienia z domu umarłych”,
- „Notatki z podziemia”,
- „Gracz”,
- „Łagodna”.