- bohater powieści „Don Kichote” Miguela de Cervantesa Saavedry,
- ubogi szlachcic z Manczy,
- nie zna praw obowiązujących w siedemnastowiecznej Hiszpanii,
- nazywa się Alonzo Quijada, a nazwisko oznacza „szczękę”,
- jego jedynym bogactwem jest księgozbiór romansów rycerskich,
- wysoki, chudy, niemłody,
- jeździ na koniu rosynancie, tak samo chudym jak jego pan,
- Sancho (korpulentny, pulchny) giermek jeździ na ośle,
- lubił czytać książki o rycerskich przygodach,
- znał Dekalog i Nowy Testament (z głównym przesłaniem o nakazie miłości do Boga i bliźniego),
- tak zapamiętał się w lekturze, że stracił rozeznanie co jest rzeczywistością, a co wytworem wyobraźni,
- zapragnął być błędnym rycerzem, dlatego wyrusza w drogę, by walczyć ze złem,
- w swym zapale myli gospody z zamkami, wiatraki bierze za potwory, owce za żołnierzy, a przestępców za ofiary,
- marzyciel, który żyje w krainie idei,
- za damę serca obiera chłopkę, której nadaje imię Dulcynea z Toboso,
- pragnie, by ją czczono i składano jej hołdy,
- waleczny,
- wierny zasadom rycerskim,
- znalazł sobie giermka,
- wyruszył w świat w poszukiwaniu rycerskich przygód.
- Tłumacze powieści na nasz język spolszczyli hiszpańską wersję imienia Don Quijote (Don Kichote), w języku polskim utrwaliła się forma Don Kichot.