Skrót – skrócony zapis wyrazu lub wyrażenia.
Z wyrazu pozostawia się:
- pierwszą literę, np. rok – r.;
- kilka liter, np. magister – mgr;
- pierwszą i ostatnią literę, np. numer – nr;
Po skrótach najczęściej stawia się kropkę, np.
- godz.
- tel.
- itd.
- itp.
- cd.
Jeśli w nazwie wielowyrazowej drugi albo kolejny wyraz rozpoczyna się od samogłoski, to stawia się kropkę po skrócie każdego słowa, np.
- n.e.
W innym przypadku kropką kończy się cały skrót, np.
- itp.
- cdn.
Tak zapisujemy też skróty nazw wielowyrazowych obcego pochodzenia, np.
- l.c. (loco citata – w dziele cytowanym)
Nie stawia się kropki po skrótach:
- zawierających ostatnią literę wyrazu skracanego, np. dr, mgr, nr, stawia się jednak kropkę, jeśli skrót jest odmieniany, np. doktora – dr. (dra), magistra – mgr. (mgra.),
- jednostek miar i wag, np. a (ar), h (hektar), min (minuta),
- polskich jednostek monetarnych, np. zł, gr (po nazwach obcych walut stawiamy kropkę, np. dol.),
- symboli matematycznych, np. tg (tangens),
- symboli chemicznych, fizycznych, np. P, Au, Fe.
W liczbie mnogie zastosowanie znajdują następujące normy:
- skróty jednoliterowe podwaja się, kończąc kropką np. oo. dominikanów (ojców dominikanów),
- skróty wieloliterowe zapisuje dwukrotnie, np. dr dr Kapuściński, Łodej i Bieniek.
Skróty obcych wyrazów mają często formę zwyczajową, np.
- PS – postscriptum,
- nb. notabene.
Skróty wchodzące w skład nazw własnych, np. instytucji, organizacji pisze się małą literą, np.
- Szkoła Podstawowa nr 15 im. Tadeusza Kościuszki