Jan Krzeptowski
Sabała
(26 stycznia 1809, Kościelisko – 8 grudnia 1894, Zakopane)
- Urodził się koło Zakopanego.
- Ojciec Jan, który miał czterech synów.
- Wszyscy oni przezwali się później Krzeptowskimi (dając początek rozległemu rodowi na Podhalu).
- Jana nazywali Sabałą i tak był znany w całej Polsce.
- Nie ukończył żadnej szkoły.
- Ożenił sie z Teresą Walczak, miał kilkoro dzieci.
- Gospodarzył w Kościelisku;, ale bardziej interesowały go wyprawy w góry, nieraz kłusownicze, pełne przygód.
- Wyprawiał się często na Węgry po żywność.
- Znał doskonale całe Tatry, dlatego został niezastąpionym przewodnikiem.
- W 1873 roku poznał Chałubińskiego, który zwrócił uwagę na na samorodnym talent muzyczny Sabały (grał na prymitywnych gęślikach), jego niepowtarzalny humor, fantazję i talent gawędziarski.
- Sabała przez długie lata był towarzyszem tatrzańskich wycieczek Chałubińskiego, który bardzo lubił z nim spędzać czas.
- Sabałą zainteresowali się też inni, co było zasługą Stanisława Witkiewicza, który w swej książce „Na przełęczy” (1889) przedstawił gawędziarza , jego aforyzmy i gadki.
- Sławy przysporzył góralowi z Kościeliska Henryk Sienkiewicz, zapisując jedną z jego gadek i publikując ją pt. Sabałowa bajka (1889).
- Bronisław Dembowski ogłosił w miesięczniku etnograficznym „Wisła” parę charakterystycznych bajek Sabały, zaopatrzonych jego portretem rysunkowym wykonanym przez Stanisława Witkiewicza.
- W 1894 roku Sabała był we Lwowie na krajowej wystawie.
- Wkrótce zmarł (8 XII 1894) na Bystrem w Zakopanem u pani Lilpopowej, która zaopiekowała się chorym.
- Pochowany został na Pęksowym Bzysku (dziś Cmentarz Zasłużonych).
- W Zakopanem stoi pamięć Sabały u zbiegu ulic Chałubińskiego i Zamojskiego.