Bogactwo i różnorodność propozycji postulowanych w literaturze i kulturze Młodej Polski powodowały złożoność i niejednolitość tego interesującego okresu.
Do trwałych wartości epoki zaliczyć trzeba przejawiającą się w życiu i sztuce postawę buntu młodości przeciw temu, co nieautentyczne, płaskie, skostniałe, docenienie roli uczuć w życiu ludzkim, a z drugiej strony – pogłębienie myśli filozoficznej, moralnej, wysubtelnienie zainteresowań psychologicznych.
W sztuce Młodej Polski pojawiły się nowe kierunki i szereg wybitnych twórców.