Geoffrey Chaucer
(1342 – 25 października 1400, Londyn, Wielka Brytania)
Angielski poeta, filozof i dyplomata.
Pochodził z rodziny handlarza win, część dzieciństwa spędził w Londynie, w 1357 roku został giermkiem na dworze królewskim, dzięki czemu szybko awansował. Niewiele wiadomo na temat jego życia rodzinnego, prawdopodobnie był żonaty lecz trudno stwierdzić czy było to małżeństwo szczęśliwe.
Był przedstawicielem rządu w wielu zagranicznych misjach, dzięki czemu poznał inne języki, władał też francuskim i włoskim,. Pełnił funkcję głównego celnika w porcie londyńskim. Pracował także jako urzędnik odpowiedzialny za stan, prace porządkowe i remontowe w pałacach i budynkach dworskich, następnie sprawował funkcję nadzorcy dworskiego w Somerset.
Pierwszy angielski mistrz wiersza aliteracyjnego. Położył wielkie zasługi na polu techniki wersyfikacyjnej i języka, wprowadzał do niego wiele zapożyczeń w celu wzbogacenia słownictwa.
Łączył wybitny talent liryczny z okiem powieściopisarza, wrażliwego na ludzkie słabości i interesujące sytuacje.
Wcześniejsze utwory :
• „Księga Księżnej”,
• „Gmach sławy”,
• ”Parlament ptasi”,
• „”Opowieść o dobrych kobietach”
zostały w znacznym stopniu podporządkowane dominującym w średniowieczu konwencjom, jak miłość dworska czy poetyka snu.
Chaucer odwołuje się w swych dziełach do uznawanej wówczas konwencji miłosnej wzbogacając ją jednocześnie o walor realizmu, dzięki czemu zachowanie głównych bohaterów poematu staje się w pełni ludzkie i zrozumiałe.
„Opowieści kanterberyjskie” to utwór będący ukoronowaniem twórczości Chaucera, w którym wykreował własną koncepcję. Podróżujący z Londynu do Canterbury pielgrzymi umawiają się, że będą umilać sobie wędrówkę opowiadając własne historie. W tej dramaturgicznej ramie znalazły się opisy postaci reprezentujących wszelkie klasy społeczne, gdzie zastosował różnorodne gatunki literackie i swój indywidualny styl. Galeria postaci jest bardzo bogata, poznać można m.in. rycerza i giermka, kaznodzieja i zakonnicę, mnicha, szkolarza, handlarza, młynarza i wielu innych. Nowatorstwo Chaucera polega także na tym, że każda z tych postaci wyposażył w niepowtarzalny charakter. Dzieło nie zostało zakończone, przerwała tę pracę śmierć autora. Uznawane jest jednak za jedno z najpełniejszych u najbardziej atrakcyjnych obrazów średniowiecza.