Radość to śmiech, który wyrazić można na różne sposoby, np. za pomocą groteski, ironii, żartu, parodii.
- J. Kochanowski, „Fraszki”.
- A. Mickiewicz, „Pan Tadeusz”.
- J. Słowacki, „Beniowski”.
- I. Krasicki, „Żona modna”.
- W. Szekspir, „Komedie” (np. „Poskromienie złośnicy”).
- M. Cervantes, „Przemyślny szlachcic Don Kichote z Manczy”.
- A. Fredro, „Zemsta”.
- A. Fredro, Śluby panieńskie”.
- A. Czechow, „Śmierć urzędnika”.
- M. Gogol, „Martwe dusze”.
- G. Zapolska, „Moralność pani Dulskiej”.
- K.I. Gałczyński, „Teatrzyk Zielona Gęś przedstawia”.
- J. Sztaudynger, „Fraszki”.
- S.J. Lec, „Myśli nieuczesane”.
- B. Leśmian, „Dusiołek”.
- W. Majakowski, „Pluskwa”.
- T. Konwicki, „Mała apokalipsa”.
- M. Bułhakow, „Mistrz i Małgorzata”.
- F. Kafka, „Proces”.
- W. Gombrowicz, „Ferdydurke”.
- J. Tuwim, „Bal w operze”.
- S.I. Witkiewicz, „W małym dworku”.
- S.I. Witkiewicz, „Szewcy”.
- J. Tuwim, „Jarmark rymów”.
- E. Redliński, „Konopielka”.
- S. Mrożek, „Tango”.