„Cudzoziemka” Marii Kuncewiczowej

  • „Cudzoziemka” to jedno z głównych dzieł polskiej prozy współczesnej.
  • Czas akcji to jedno popołudnie i część nocy.
  • Bohaterka to Róża Żabczyńska”.
  • Róża odwiedza swą córkę, by u progu śmierci dokonać obrachunku z życiem.
  • Uważa swe życie za nieudane, ukochany odszedł od niej, a kariera muzyczna nie spełniła jej oczekiwań.
  • Wszędzie, gdzie występowała (w Polsce, Rosji, Niemczech, we Włoszech) czuła się  obco jak „cudzoziemka”.

  • Fabuła ma pretekstowy charakter i stanowi punkt wyjścia do retrospekcji dotyczącej życia Rózy.
  • Jest ono wypełnione szarpaniną i terroryzowaniem innych.
  • Jej osobiste doznania i przeżycia rodzą niezadowolenie, kształtują jej charakter, przywołują masochistyczne marzenia, do których Róża ucieka przed życiem realnym.
  • Utwór stanowi precyzyjny portret psychologiczny kobiety, która za swą niespełnioną miłość mści się na córce, mężu, zięciu, wnuczku.
  • Wywołuje skandale, zaskakuje otoczenie niesamowitymi kaprysami i szaleństwami, co rozumie dopiero w ostatnich godzinach swego życia i dopiero wtedy stara się niejako „odpokutować”.

  • Powieść została przyjęta z entuzjazmem, zarówno przez czytelników, jak i krytykę.
  • Przełożono ją na wiele języków.
  • Podkreślano wartość psychoanalitycznej interpretacji osobowości bohaterki.
  • Nowatorskie było odważne obyczajowo i psychologicznie sportretowanie świata kobiety, jej samotności, potrzeby miłości i obcości.