Helena Mniszkówna
Z domu Mniszek-Tchorznicka, primo voto Chyżyńska, secundo voto Rawicz Radomyska
(24 maja 1878, Obwód wołyński, Ukraina – 18 marca 1943, Sabnie)
Powieściopisarka, autorka licznych powieści obyczajowych z życia tzw. sfer wyższych.
Treścią utworów, o małym walorach artystycznych i intelektualnych, są melodramatyczne romanse, rozgrywające się w „towarzystwie”.
Ta twórczość to przykład poczytnej w sferach drobnomieszczańskich szmiry powieściowej.
Najpopularniejsza jej powieść to „Trędowata” z 1908 roku, ckliwie przedstawione dzieje miłości biednej nauczycielki i bogatego ordynata. Utwór doczekał się ponad 30 wydań od 1908 roku i ekranizacji filmowej).
Wybrane utwory to:
- „Trędowata” 1909,
- „Ordynat Michorowski” 1910,
- „Zaszumiały Pióra” 1911,
- „Panicz” 1912,
- „Książęta boru” 1912,
- „Prymicja”1912,
- „Gehenna” 1914,
- „Czciciele szatana” 1918,
- „Pustelnik” 1919,
- „Prawa ludzi” 1922,
- „Sfinks” 1922,
- „Królowa Gizella” 1925,
- „Dziedzictwo” 1927,
- „Z ziemi łez i krwi” 1927,
- „Kwiat magnolii” 1928,
- „Powojenni” 1929,
- „Magnesy serc” 1930,
- „Smak miłości” 1941.