Włodzimierz Sedlak
(31 października 1911, Sosnowiec – 17 lutego 1993, Radom)
Ksiądz, naukowiec, odkrywca nowych koncepcji w zakresie bioelektroniki i bioplazmy.
Badacz skamielin w regionie Gór Świętokrzyskich, innowator i kreator nowych dziedzin nauki i metod prowadzenia badań, które umożliwiają poznania wiedzy z zakresu paleobiologii, paleochemii i paleoekologii.
Doskonały kaznodzieja, profesor KUL-u, teolog, filozof, autor książek i rozpraw naukowych.
W swoich utworach zawarł wiele wątków autobiograficznych i osobistych wspomnień dotyczących życia i pracy, miejsc w których mieszkał, np. dotyczących Sosnowca, Suchedniowa czy Skarżysku. Tam też do dziś znajduje dawny jego dom, przy ulicy 3 Maja 10, a także Izba Pamięci w Bibliotece Publicznej, noszącej imię Sedlaka , przy ul. Towarowej 20, gdzie zgromadzono wiele eksponatów związanych z twórcą.
Sedlak kochał to miastu, tu mieszkał w tzw. Dolnej Kamiennej, tu chodził do szkoły i zdał maturę (obecne Liceum im. Mickiewicza), tu także odprawił pierwszą mszę prymicyjną po zakończeniu studiów w Sandomierskim seminarium.
Okres II wojny światowej spędził profesor Sedlak w Siennie, tam założył liceum ogólnokształcące, które nosi jego imię.
Za swą pracę społeczną i naukowe dokonania był laureatem wielu nagród, wyróżnień i podziękowań, w 1978 roki otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.
Ksiądz pracował także w Ćmielowie, Siennie, Lublinie i Radomiu. Zmarł właśnie w Radomiu i został pochowany na Firleju.
Był honorowym obywatelem Sosnowca, Radomia i Skarżyska-Kamiennej.
Na dorobek prof. Sedlaka składa się 20 wydanych książek i ponad 250 publikacjach.