Autorem pieśni „Żeby Polska była Polską” jest satyryk – Jan Pietrzak, muzykę stworzył Włodzimierz Korcz. Utwór powstał w 1976 roku. a już kilka lat późnej stał się niejako hymnem, apelem do walki z władzą komunistyczną i dowodem poparcia dla „Solidarności”. Impulsem do jej napisania była fala strajków robotniczych, które wybuchły w czerwcu tego roku po ogłoszeniu przez władze drastycznych podwyżek cen żywności. Protesty zostały brutalnie stłumione przez organy porządkowe. Utwórz szybko zdobył znaczną popularność w kraju, towarzysząc historycznym wydarzeniom lat 80. XX wieku. Stał się symbolem walki z komunizmem i był wyrazem poparcia dla „Solidarności”. Słowa pieśni rozpowszechnili również prezydent Ronald Reagan i królowa Elżbieta II, wprowadzając wybrane cytaty do swoich przemówień.
Z głębi dziejów, z krain mrocznych,
Puszcz odwiecznych, pól i stepów,
Nasz rodowód, nasz początek,
Hen od Piasta, Kraka, Lecha.
Długi łańcuch ludzkich istnień
Połączonych myślą prostą.
Żeby Polska, żeby Polska!
Żeby Polska była Polską!
Wtedy, kiedy los nieznany
Rozsypywał nas po kątach,
Kiedy obce wiatry grały,
Obce orły na proporcach-
Przy ogniskach wybuchała
Niezmożona nuta swojska.
Żeby Polska, żeby Polska!
Żeby Polska była Polską!
Zrzucał uczeń portret cara,
Ksiądz Ściegienny wznosił modły,
Opatrywał wóz Drzymała,
Dumne wiersze pisał Norwid.
I kto szablę mógł utrzymać
Ten formował legion, wojsko.
Żeby Polska, żeby Polska!
Żeby Polska była Polską!
Matki, żony w mrocznych izbach
Wyszywały na sztandarach
Hasło: „Honor i Ojczyzna”
I ruszała w pole wiara.
I ruszała wiara w pole
Od Chicago do Tobolska.
Żeby Polska, żeby Polska!
Żeby Polska była Polską!