„Jądro ciemności” (1902) jest arcydziełem Conrada. To dłuższe opowiadanie (minipowieść) powstało jako efekt podróży autora, pozostającego w marynarskiej służbie , do Konga w Afryce, kraju wówczas będącego pod belgijskim protektoratem (Kongo od 1960 roku jest państwem niepodległym), tak wiec należy do nurtu utworów podróżniczych, a jej tematem jest wyprawa do egzotycznego kraju. Tego typu powieści kierowane były do młodych czytelników i w tej grupie zyskały największą popularność.
Decydowało o tym podejmowanie tematyki podróży i kolonizacji przedstawianej jako misja niesienia cywilizacji i ogromnej roli białego człowieka w rozwoju zacofanych tubylców.
Joseph Conrad w „Jądrze ciemności” nie poddał się tym trendom i zupełnie inaczej przedstawił podróżniczą rzeczywistość.
Podróż bohatera utworu Conrada jest wyjątkowo męcząca, uciążliwa i niebezpieczna.
Egzotyka Afryki, postrzegana dotychczas jak coś ekscytującego, przestaje być tłem przygody, a staje się czymś przerażającym, co deprawuje, budzi wiele obaw i zabija.
„Jądro ciemności” zapowiada niejako zło, którego sprawcą jest nowoczesny człowiek XX wieku. Mowa tu o psychologicznych i kulturowych źródłach totalitaryzmu, gdzie władza absolutna prowadzi do zbrodni i pogardy dla ludzi obok.
„Jądro ciemności” to otwarcie dla literatury utworów podejmujących tematykę granic moralnych, które przekracza nowoczesny człowiek.