I. Zabicie lwa nemejskiego, straszliwego potwora, który pustoszył okolicę. Zagnał go do jamy i udusił.
II. Zabicie hydry lernejskiej, mieszkającej w pobliżu miejscowości Lerna, na bagnach, gdzie przebiegała jedyna droga z Argolidy do Lakonii. Potwór miał 10 głów stale odrastających. Jedna z nich była nieśmiertelna. Herakles rany po odciętych głowach przypalał ogniem, urwał też tę nieśmiertelną, zakopał w polu i przywalił głazem.
III. Schwytanie łani kerynejskiej, ulubienicy Artemidy, o złotych rogach i spiżowych raciczkach, która nikomu nie czyniła krzywdy. Herakles też nie chciał jej zabić.
IV. Schwytanie dzika erymantejskiego, wielkiego i krwiożerczego zwierzęcia. Herakles gonił go po śniegu tak długo aż zwierz padł omdlały.
V. Oczyszczenie stajni Augiasza, który posiadał ogromne stada bydła, a ich stajnie od 30 lat nie były sprzątane. Herakles obiecał posprzątać je w ciągu dnia w zamian za dziesiątą część trzody. Wykopał kanał i wody rzeki Penejos skierował do stajni, a silny nurt wymiótł wszystkie nieczystości. Kiedy Augiasz nie dotrzymał obietnicy Herakles zabił go.
VI. Przepędzenie ptaków stymfalijskich, które nękały okolice miasta Stymfalos. Miały one dzioby z żelaza, a w skrzydłach pióra ostre jak strzały i żywiły się ludzkim mięsem. Herakles wypłoszył je z lasu grzechotką otrzymaną od Ateny. Kiedy uniosły się w powietrze wystrzelał je z łuku.
VII. Schwytanie byka kreteńskiego, który uciekł Minosowi i pustoszył Kretę, tratując pola i sady, paląc wszystko, buchając ogniem ze swych nozdrzy. Obcował z królową Pazyfae, żoną Minosa, która urodziła bykowi potwora zwanego Minotaurem. Herakles na grzbiecie zwierzęcia popłynął do Myken i Eurysteusz zatwierdził wykonanie zadania i kazał zwierzę wypuścić. Byk pustoszył teraz okolice Maratonu, dopóki nie zabił go Tezeusz.
VIII. Pojmanie klaczy Diomedesa, czwórki koni żywiących się ludzkim mięsem. Król żywił ich cudzoziemcami. Herakles wpadł do pałacu, uprowadził klacze i dostarczył do Myken.
IX. Zdobycie pasa Hipolity (daru króla wojny Aresa), królowej Amazonek, mieszkających nad Morzem Czarnym, które nie tolerowały mężczyzn, trudniły się rozbojem i grabieżą. Herakles zagroził wojną Amazonką, jeśli nie odda dobrowolnie pasa. Królowa się zgodziła, ale w historię wtrąciła się Hera. Amazonki w nocy zaatakowały Heraklesa i jego towarzyszy, zostały jednak pokonane, a Herakles zdarł cudowny pas z martwej Hipolity.
X. Uprowadzenie trzody Geriona, woły te przebywały na pastwiskach Afryki pod opieką dwugłowego psa i siedmiogłowego smoka. Herakles zwyciężył te potwory, walczy też z Gerionem, olbrzymem o trzech głowach, sześciu rękach i sześciu nogach. Pokonał go i wrócił z wołami do Myken, które zostały złożone w ofierze na ołtarzu Hery.
XI. Przyniesienie jabłek z ogrodu Hesperyd, własności Hery, która cudowną jabłoń otrzymała w podarunku ślubnym od Gai. Strzegły ją trzy siostry Hesperydy i stugłowy nieśmiertelny smok. Pomógł mu w tym Atlas, którego na chwilę w trzymaniu globu zastąpił Herakles.
XII. Sprowadzenie Cerbera z Hadesu, Herakles porwał go w chwili, kiedy bóg Hadesu został zraniony i musiał szukać pomocy medyka na Olimpie