- Wiersz nawiązuje do tradycji sielanki.
- Przypomina charakterem kojąca, „usypiającą” kołysankę.
- Obrazuje spokojną, przyjazną wieś, gdzie nie ma zła, a życie toczy się leniwie.
- Poeta zastosował metafory i skróty.
- Wersy zbudowane są tak, by nadać im rytm muzyczny.
- Wiersz ponadto odwołuje się do wrażeń wzrokowych i słuchowych, odczuć typowo fizycznych.
- Dzięi temu natrój wiersza jest pogodny, bezpieczny i przyjazny.
- W wierszu występują elementy religijne: nieszpory, krzyże na rozdrożach, kantyczka.
- Tak jak w mitycznej Arkadii obecna była też śmierć, tak i u Czechowicza pojawia się jej przeczucie.
- W ostatniej strofie przypomnienie, że kantyczka chroni przed złem, uświadamia człowiekowi, że czai się ono wszędzie i zagraża w każdej chwili.
- Wiersz biały, bez środków interpunkcyjnych, podzielony na strofy.