Reforma teatru z początku XX wieku zapoczątkowała zmianę roli reżysera spektaklu. Stał się on bowiem centralną postacią i twórcą dzieła wystawianego na scenie, decydując o ostatecznym kształcie pokazywanego widzom przedstawienia.
W nowoczesnym teatrze to reżyser jest autorem koncepcji teatralnego dzieła, to co ogląda widz jest jego wizją interpretacji tekstu literackiego, efektem pracy z aktorami, a także podporządkowniem sobie działań innych twórców (np. scenografa czy kompozytora).
W pierwszych dekadach XX wieku pojawiło się wieu wspaniałych reżyserów. Wystarczy wymienić takie nazwiska, jak Juliusz Osterwa czy Leon Schiller.
JULIUSZ OSTERWA
- Polski aktor i reżyser, żył w latach 1885-1947.
- Teoretyk teatru, twórca jednego z najważniejszych nurtów na scenie polskiej.
- Stworzył i pracował eksperyrentalnym w Teatrze „Reduta”.
- Pracował w wielu teatrach Polski.
- Sprawował funkcję dyrektora teatrów krakowskich i Państwowej Szkoły Dramatycznej.
- Jego idea sztuki aktorskiej była bliska koncepcji Konstantego Stanisławskiego.
- Uważał, że spektakl teatralny powinien w miarę wiernie odtwarzać rzeczywistość.
- Zadaniem aktora, według Osterwy, jest dążenie do utożsamienia się z odtwarzaną postacią.
- Reżyser winien cały czas pracować nad zatarciem granic między światem teatralnym i realnym.
LEON SCHILLER
- Właściwe nazwisko Leon Schiller de Schildenfeld, żył w latach 1887-1954.
- Polski reżyser, krytyk i teoretyk teatralny.
- Autor wielu scenariuszy teatralnych i radiowych
- Kompozytor i pieśniarz.
- Tworzył monumentalne spektakle, gdzie teatralność była zabiegiem zamierzonym.
- Pracował w teatrach Warszawy, Łodzi, Lwowa, Wilna, Sofii.
- Najważniejsze eseje i artykuły Schillera znalazły się w zbiorze „Teatr Ogromny” )1961).
- Wielokrotnie nagradzany za reżyserię wybitnych dzieł.
- Sprawował także funkcję posła na Sejm.
Obaj twórcy wysoko stawiali na piedestale życia teatr, podkreślają że jest on w stanie wpływać na świat i zmieniać go. Uznawali go za rodzaj misji artystycznej i etycznej.