Artur Sandauer
(14 grudnia 1913, Sambor, Ukraina – 15 lipca 1989, Warszawa)
Polski krytyk literacki żydowskiego pochodzenia.
Eseista i tłumacz.
Profesor literatury Uniwersytetu Warszawskiego.
W swoich tekstach krytycznoliterackich zajmował się często problemami twórczości awangardowej i nowatorskiej, m.in. dziełami Gombrowicza i Schulza.
Autor studium o Brunonie Schulzu „Rzeczywistość zdegradowana”.
Napisał również (wybrane utwory):
- „Poeci trzech pokoleń” (1955),
- „Poeci czterech pokoleń” (1977),
- „Bez taryfy ulgowej” (1957),
- „Dla każdego coś przykrego” (1966),
- „O sytuacji pisarza polskiego pochodzenia żydowskiego w XX wieku” (1982).