Sofokles
(496-406 p.n.e.)
Tragediopisarz grecki, jeden z trzech wielkich tragików starożytnych (obok Ajschylosa i Eurypidesa).
Czynnie uczestniczył w politycznym życiu Aten (pełnił funkcję skarbnika Związku Ateńskiego).
Napisał około 120 sztuk, w tym 90 tragedii i 30 dramatów satyrowych. Niestety, zachowało się jedynie 7 następujących tragedii:
- Ajas,
- Antygona,
- Edyp król,
- Trachinki,
- Elektra,
- Filoktet,
- Edyp w Kolonie.
W Egipcie (w papirusach z Oksyrynchos) odkryto 400 wierszy dramatu satyrowego Tropiciele. Sofokles wprowadził innowacje w zakresie sposobu wystawiania dramatu: dodał trzeciego aktora, zwiększył liczbę członków chóru z 12 do 15 i podkreślił rolę przodownika chóru.
Ograniczył także rolę bogów, kładąc nacisk na przeżycia bohaterów dramatu. Wprowadził bohatera w pełni świadomego i odpowiedzialnego za swe czyny i od niego uzależniał bieg wydarzeń.
Tworzył staranne, przekonujące charakterystyki postaci, przedstawiał wyrazistych bohaterów przeżywających wewnętrzne konflikty moralne.
Tematykę czerpał z mitów trojańskich, tebańskich i ateńskich. Tragedie Sofoklesa zyskały popularność w odrodzeniu a także w wieku XIX (zwłaszcza u naszych zachodnich sąsiadów, w Niemczech), do dziś mają swoich widzów i grane są w teatrach, co świadczy o ich uniwersalizmie i ponadczasowości.
Zwyciężył w 20 konkursach (agonach) tragicznych.
Według legendy zmarł recytując fragmenty „Antygony”.