Hans Christian Andersen
(1805-1875)
Pisarz duński, klasyk światowej literatury dziecięcej, autor baśni, zawierających głębokie myśli filozoficzne, społeczne i moralne, przedstawione w pięknej artystycznej formie.
Pochodził z ubogiej rodziny, marzył o karierze teatralnej (śpiewaczej), jednak brak funduszy uniemożliwił mu naukę w tym kierunku. Jako młody chłopak opuścił dom rodzinny i wyjechał do Kopenhagi, by uczyć się i pracować. Debiutem były utwory wydane w 1822 roku jako Młodzieńcze próby.
Kolejne z jego utworów to opisy podróży, które odbywał po Europie, humoreski, a także utwory poetyckie. Uznanie czytelników zdobyła pierwsza powieść Andersena Improwizator z 1835 roku. Nie cieszyły się natomiast popularnością jego sztuki teatralne, a stworzył ich około trzydziestu.
Światowy rozgłos zyskał dzięki baśniom, pierwszy zbiór ukazał się w 1835 roku. Stworzył ich ponad 150, czerpiąc głównie tematy z opowieści gminnych. Mimo upływu lat baśnie Andersena nadal bawią i uczą, mają bowiem charakter uniwersalny i ponadczasowy.
Najbardziej znane to:
- Dziewczynka z zapałkami,
- Brzydkie kaczątko,
- Królowa śniegu,
- Calineczka,
- Księżniczka na ziarnku grochu i inne
Pierwsze wydanie polskie baśni Andersena ukazało się w 1859 roku, od tego czasu ukazywały się wielokrotnie.