Cenzura to kontrola informacji rozpowszechnianych publicznie.
W pastwach totalitarnych wprowadzona w celu ograniczenia wolności słowa.
Stanowi domenę władzy państwowej, choć nie można zapomnieć o cenzurze kościelnej, redakcyjnej czy autocenzurze, polegającej na samoograniczeniu osoby piszącej.
W państwach totalitarnych cenzura przybrała monstrualne rozmiar. Stworzone zostały, wyjątkowo rozbudowane instytucje do tych działań.
Kontroli poddawane są w takich państwach wszelkie publikacje, a nawet prywatna korespondencja.
Cenzurowane były wszelkie wystąpienia, zabraniano wypowiedzi uznawanych za nieprawomyślne.
Wobec twórców „niewygodnych” stosowano rozmaite represje, umieszczając ich np. w szpitalach psychiatrycznych, więzieniach, obozach na dalekiej Syberii czy nawet skazując na śmierć.
Szczególnie okrutny w tych wytycznych był Stalin i jego sługusy.
Wyróżnia się cenzurę:
- prewencyjną (niedopuszczającą do rozpowszechniania pewnych dzieł),
- represyjną (konfiskującą dzieła, skazującą ich autorów),
- wewnętrzną, będącą określeniem pewnej postawy twórców, którzy ustalają pewne kryteria i bariery tzw. cenzuralności lub niecenzuralności konkretnych dokonań twórczych.