Oboczność – wymiana pewnych elementów wyrazu w różnych jego formach gramatycznych lub wyrazach pokrewnych.
współistnienie w języku wymieniających się elementów fonetycznych lub morfologicznych tego samego wyrazu, morfemu.
Najczęściej występuje :
- oboczność samogłoskowa, np. kózka:koza, kwiat:kwietnik),
- utrata e (tzw. ruchome e, np. pies-psa, domek – domku,
- oboczność spółgłoskowa, np. las -lesie, matka-matce, noga- nodze