Jastrun Mieczysław

Mieczysław Jastrun

( 29 października 1903, Korolówka, Ukraina – 22 lutego 1983, Warszawa)

Polski poeta, prozaik, eseista i tłumacz.

Studiował germanistykę, polonistykę i filozofię na UJ w Krakowie, w latach 1923-1929.

Pracował jakom nauczyciel polonista w kilku miastach, w czasie wojny przebywał m.in. we Lwowie i Warszawie.

Współpracował z prasą podziemną , po wyzwoleniu współredagował czasopisma w Lublinie i Łodzi  („Kuźnica”).

Poprzez poezję wyrażał swoje polityczne zaangażowanie, choć od lat 50. odszedł od tego.

Dążył do maksymalnej prosto i ascetycznego poetyckiego obrazowania.Zajmował się kierunkami rozwoju cywilizacji, moralnością, wracał także do wcześniejszych wątków swej twórczości, pytał o sens życia i ostateczny kres.

Mierzył się z wewnętrznym, duchowym  światem człowieka, zajmował się również ulotnością i kruchością życia ludzkiego, przeciwstawiał ją trwałości natury, przyrody i optymistycznej wierze w ciągłość świata ludzkiej kultury, archetypów i osiągnięć sztuki.

Jego twórczość ma charakter refleksyjno-filozoficzny, dotyczy problemu przemijania i stosunku człowieka do kulturowego dziedzictwa.

Jest autorem szkiców  i opracowań o poezji i poetach zebranych w następujące dzieła:

  • „Mickiewicz”, 1949,
  • „Spotkanie z Salomeą”, 1951,
  • „Poeta i dworzanin”, 1954,
  • „Wizerunki”, 1956,
  • „Między słowem a milczeniem”, 1960,
  • „Poezja i rzeczywistość”, 1965,
  • „Mit śródziemnomorski”, 1962,
  • „Wolność wyboru”, 1969,
  • „Eseje”, 1973,
  • „Historia Fausta”, 1973
  • „Podróż do Grecji”, 1973,
  • „Walka o słowo”, 1973,
  • „Gwiaździsty diament”, 1971(o C.K. Norwidzie).

Zbiory wierszy Jastruna to:

  • „Spotkanie w czasie”, 1929,
  • „Inna młodość”, 1933,
  • „Dzieje nieostygłe”, 1935,
  • „Strumień i milczenie”, 1937,
  • „Godzina strzeżona”, 1944,
  • „Rzecz ludzka”, 1946,
  • „Sezon w Alpach”, 1948,
  • „Rok urodzaju” 1950,
  • „Barwy ziemi”, 1951,
  • „Poemat o mowie polskiej” 1952,
  • „Poezja i prawda”, 1955,
  • „Gorący popiół”, 1956,
  • „Genezy”, 1959,
  • „Większe od życia”, 1960,
  • „Intonacje”, 1962,
  • „Strefa owoców”, 1964,
  • „W biały dzień:, 1967,
  • „Wyspa”, 1973,
  • „Błysk obrazu”, 1975,
  • „Scena obrotowa”, 1977.

Dzienniki:

  • „dzienniki i wspomnienia”, 1955.

Powieść:

  • „Piękna choroba”, 1961.

Antologie:

  • „Dwa wieki poezji rosyjskiej” 1947 (wspólnie z Sewerynem Pollakiem),
  • „Symboliści francuscy” 1965,
  • „Poezja Młodej Polski” 1967.