Bogusław Kogut
(2 września 1925, Klęczany –15 marca 1987, Poznań)
Twórca niezwykle płodny w dziedzinie poezji, prozy, publicystyki, posiadający niezwykłą łatwość pisania.
Absolwent polonistyki UAM.
Działacz, poseł na Sejm, w czasie okupacji żołnierz Batalionów Chłopskich.
Po wojnie współpracownik prasy ludowej.
Debiutował w 1946 roku utworami poetyckimi.
Jego zasadniczą domeną stała się współczesna proza z elementami retrospekcyjnymi z okresu wojenno-okupacyjnego. Jego bohaterowie to najczęściej działacze, poprzez których twórca pokazuje własna postawę polityczną.
Proza pokazuje społeczeństwo i pełna jest ambicji społecznych i moralizatorskich.
Wydał:
- „Dom ocalony” 1953,
- „Śmierć Don Kichota” 1961,
- „Syn pułkownika” 1962,
- „Kalina” 1963,
- „Kłusownicy i naganiacze” 1963,
- „Traktat o rekach” 1964,
- „Nietoperze” 1964,
- „Komu wolno żyć” 1965,
- „Misja porucznika Kuny” 1965,
- „Jeszcze miłość” 1967,
- Romans sentymentalny” 1968,
- „Dum-dum” 1973,
- „Kronika bez końca” 1981,
- „Tryptyki i erotyki” 1985