Rz piszemy:
Gdy dochodzi do wymiany na -r- w innych formach tego samego wyrazu lub w wyrazach pokrewnych, np.:
- starzec – stary,
- mędrzec – mądry,
- morze – morski,
- parzysty – para,
- skórzany – skóra.
Po spółgłoskach: b, ch, d, g, j, k, p, t, w, np:
- brzuch, brzemię,
- drzazga, drzewo,
- chrzan, chrząstka,
- grzebień, grzmot,
- dojrzewa,
- krzepa, krzemień,
- przygoda, przestrzeń,
- trzeba, trzepak,
- wrzeciono, wrzątek.
W rzeczownikach rodzaju męskiego zakończonych na -arz, -erz, np:
- aptekarz, malarz, sklepikarz, garncarz, kominiarz,
- kątomierz.
W wyrazach, których pisowni nie uzasadnia żadna reguła ortograficzna, np.
- jarzębina, rzeka, rzepa, rzeźnik, rześki.