W literaturze baroku zaznaczyły się tendencje:
- odejście od prostoty, harmonii i norm klasycznych,
- dominować zaczęły tematy egzystencjalne i metafizyczne (rozdarcie, między duchem i materią, przemijanie, marność życia, śmierć, fascynacja urodą świata, miłość),
- znaczenie szczególne zyskała kunsztowna forma, styl wyrafinowany. różnorodne środki artystyczne,
- w jednym utworze współistniały zmienne nastroje, style i motywy (np. tragizm mieszał się z groteską,potoczność z patetyzmem, wulgarność z podniosłością, miłość ze śmiercią),
- modyfikacji ulegały tradycyjne gatunki literackie, większość utworów wyróżniała się oryginalnością,
- w Polsce intensywnie rozwijała się twórczość poetycka, a głownie opiewała urodę życia, miłość, ale także poruszała sprawy śmierci, wiary i przemijania,
- Uprawiano również tematykę polityczną i patriotyczną.
- Prekursorem tego okresu był Mikołaj Sęp-Sarzyński (człowiek w jego utworach walczy z szatanem, światem, własnym ciałem ze względu na jego wątłość, ostoją jest jedynie Bóg),
- Inni twórcy to: Jan Andrzej Morsztyn, Daniel Naborowski, Wacław Potocki, Jan Chryzostom Pasek).