Wielu poetów pozostając pod wpływem symbolizmu, jak np. T.S. Eliot (właśc. Thomas Stearns Eliot, 1888 -1965, laureat Nagrody Nobla w 1948 roku), rozstało sie po wojnie z tradycyjną poezją liryczną.
Eliot wydał wówczas poemat , który dowiódł jego geniuszu „Jałowa ziemia” 1922, będący wytworem erudycji, dziełem pełnym wielostronnych skojarzeń, metafor i symboli, uznawane za dzieło nowatorskie, w którym poeta przemieszał wszystkie style literackie. Zrozumienie dzieła utrudnia częste zaburzanie granic między czasem a przestrzenią, nawiązania do różnych teorii antropologicznych i hermetycznych nauk ezoterycznych.
Mnóstwo znaczeń utrudnia w ogóle czytanie dzieła.