Zofia Bogusławska
(pseudonim Zofia Sikorska)
(14 sierpnia 1900, Baku – 15 lutego 1993, Warszawa)
Polska pisarka, prozaik, autorka książek dla dzieci i młodzieży, polonistka.
Urodzona na Kaukazie, absolwentka gimnazjum w Płocku (1919) i filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim (1925) oraz toruńskim, mgr (1947).
Debiut (1923) – powieścią dla młodzieży „Ania i jej przyjaciele”.
Nauczyciel, wykładowca w seminariach nauczycielskich:
- w Sanoku (1926-27),
- Toruniu (1927-29).
Zajmowała się twórczością literacką; artykuły, recenzje, nowele i opowiadania oraz utwory dla dzieci i młodzieży drukowała m.in. w czasopismach:
- „Bluszcz” (1928, 1931-32, 1934-35),
- „Ilustracja Polska” (1930),
- „Teka Pomorska” (1936-38).
Współpracownik Polskiego Radia w Toruniu (1935- 1939 ).
Wojnę spędziła na Polesiu i Warszawie, po zakończeniu działań pracowała jako nauczycielka w II Państwowym Liceum i Gimnazjum.
Późnej zamieszkała w Warszawie, zajmując się opracowywaniem skryptów i komentarzy metodycznych z języka polskiego dla szkolnictwa zaocznego oraz pracą dydaktyczna w szkołach średnich.
Pisała głównie dla dzieci i młodzieży.
Twórczość (wybrana):
- „Ania i jej przyjaciele”, 1923,
- „Dziewczynka z Przewozu”, 1930,
- „Przygody małego Michasia”, 1930,
- „Pięć baśni oraz wskazówki metodyczne i objaśnienia do cyklu tablic „Legendy i baśnie malujące nędzę ludu”, 1952,
- „Pawie pióro”, 1972,
- „Dom w Rzece”, 1973,
- „Gdzie jest Bob?”, 1973,
- „Bogna i Ewa” (współautor C. Tatarkiewicz), 1974,
- „Zagubiony talizman” (współautor C. Tatarkiewicz), 1974,
- „Śpiewające skrzydła” (współautor C. Tatarkiewicz), 1977,
- „Nasza wyspa bezludna” (współautor C. Tatarkiewicz), 1978,
- „Gniazdo”, 1979,
- „Mazowieckie dróżki”, 1981,
- „Sześcioro Topolaków i jedna Kurzawa”, 1983.