- Wiersz, którego bohaterem lirycznym jest Pan Jezus.
- Autor przedstawił go w swiecie niewierzących, którzy ignorują go i zapominają o nim.
- Są jednak sytuacje, kiedy nawet niewierzący szukają Jezusa.
- Najczęściej jest to w chwili choroby, bólu, cierpienia.
- Sam Chrystus jest takim symbolem cierpienia.
- Wie, ze każdego człowieka może dotknąć taka sytuacja.
- Czeka cierpliwie, stara się nawracać zbłąkanych,m nigdy ich nie potępiając.
- Kocha ludzi i wszystko im wybacza.
- Wiersz ma nieregularną budowę (różne wersy) i brak rymów.
- Poeta zastosował epitety (np.”trochę znany z Cepelii trochę ze słyszenia”), przenośnie (np. z konieczności szary więc zupełnie czysty”.
Pan Jezus niewierzących
chodzi między nami
trochę znany z Cepelii
trochę ze słyszenia
przemilczany solidnie
w porannej gazecie
bezpartyjny
bezbronny
przedyskutowany
omijany jak
stary cmentarz choleryczny
z konieczności szary
więc zupełnie czysty
Pan Jezus niewierzących
chodzi między nami
czasami się zatrzyma
stoi jak krzyż twardy
wierzących niewierzących
wszystkich nas połączy
ból niezasłużony
co zbliża do prawdy